Słów kilka o temacie przewodnim artykułu Historia polskiego państwa i narodu obfituje w doniosłe wydarzenia, których znaczną część obok przeprowadzanych reform gospodarczych czy zawieranych unii personalnych stanowią bitwy będące nieodłącznym zjawiskiem każdej wojny, a tych jak wszyscy dobrze wiemy na przestrzeni swych dziejów nasz kraj stoczył niemało. Często jednak nie zdajemy sobie sprawy, iż informacje o niektórych wydarzeniach batalistycznych, które czerpiemy z podręczników szkolnych w czasie żmudnej wędrówki ścieżkami edukacyjnymi wytyczonymi przez polską oświatę, niewiele mają wspólnego z prawdą historyczną i ani trochę nie przybliżają nas do poznania minionej rzeczywistości. Problem ten dotyczy zresztą nie tylko podręczników szkolnych kształtujących świadomość zbiorową polskiego społeczeństwa, ale także niektórych opracowań naukowych pisanych przez zdawałoby się osoby kompetentne. W mojej opinii ów stan rzeczy ma jedną główną przyczynę. Otóż wynika on z faktu, iż część naukowców prowadzi lub przynajmniej prowadziło w przeszłości swą działalność badawczą, pozostając pod znaczącym wpływem beletrystyki historycznej, pięknej w swej formie i wymowie, lecz nie oddającej w żadnym stopniu ducha minionych wydarzeń w sposób autentyczny. Aby poruszony problem uczynić bardziej zrozumiałym dla Czytelnika, pozwolę sobie zobrazować go odwołując się do konkretnego przykładu, a mianowicie kwestii liczebności armii kozacko-tatarskiej, prowadzącej w lipcu i sierpniu 1649 roku działania oblężnicze względem twierdzy Zbaraż bronionej przez polską załogę dowodzoną przez księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Omówię także pokrótce sposób przedstawienia owego zagadnienia w literaturze naukowej przedmiotu oraz stwierdzę według mojego subiektywnego wrażenia, jaki obraz oblężenia twierdzy zbaraskiej maluje się w świadomości zbiorowej społeczeństwa polskiego. Historyk skompromitowany, a więc dlaczego nie należy przesadnie zawierzać autentyczności przekazu prozy sienkiewiczowskiej Spójrzmy więc na pewien passus z pracy Dzieje wojen i wojskowości w Polsce Epoka przedrozbiorowa autorstwa doświadczonego i zasłużonego historyka Tadeusza Korzona, członka lwowskiego i warszawskiego Towarzystwa Historycznego oraz czołowego przedstawiciela warszawskiej szkoły historycznej. Ów doświadczony badacz dziejów minionych we wspomnianej już pracy kreśląc liczebność wojsk kozacko-tatarskich oblegających w 1649 roku twierdzę Zbaraż oszacował, że wynosiła ona blisko pół miliona ludzi. Zdaniem Korzona pod rozkazami Bohdana Chmielnickiego znajdować miało się trzysta sześćdziesiąt tysięcy ludzi, nie tylko Kozaków, ale także tak zwanej czerni, a ponad to wspomagany miał on być także przez wojska Tatarów krymskich przewodzonych przez samego chana krymskiego Islama III Giereja, w liczbie stu tysięcy. Nie łatwo oprzeć się wrażeniu, iż te horrendalne, trudne do wyobrażenia liczby zrodziły się w głowie Tadeusza Korzona pod wpływem lektury sienkiewiczowskiej powieści historycznej Ogniem i Mieczem, świetnie bowiem wpisują się one w narrację owego dzieła literackiego. Dla rozwiania wszelkich wątpliwości i by dać sobie możliwość odparcia oskarżeń o formułowanie tez nie popartych argumentami, pozwolę sobie zacytować fragment wspomnianej już powieści Henryka Sienkiewicza, w którym polski noblista przedstawia, oczywiście opierając się wyłącznie na swej własnej imaginacji, liczebność armii kozacko-tatarskiej zmierzającej pod Zbaraż, zaznaczając zarazem, iż ta w pierwszej chwili wywołała przerażenie wśród polskich obrońców twierdzy: ,,noc jeszcze nie zapadła zupełnie, gdy na widnokręgu ukazały się pierwsze szeregi kozackie i tatarskie, za nimi drugie, trzecie, dziesiąte, setne i tysięczne. Rzekłbyś: wszystkie lasy i chaszcze zerwały się nagle z korzeni i idą na Zbaraż. Na próżno oczy ludzkie szukały końca tych szeregów; jak wzrok sięgnął, czerniło się mrowie ludzkie i końskie ginące w łunach i dymach oddalenia. Szli jak chmury albo jak szarańcza, która całą okolicę ruchomą, straszliwą masą pokryje. […] – Widzicie ognie? – szeptali żołnierze – dalej idą, niż koń jednym tchem doleci. – Jezus Maria! – mówił do Skrzetuskiego Zagłoba. – Mówię waćpanu, że lew jest we mnie i trwogi nie czuję, ale wolałbym, żeby ich jasne pioruny wszystkich do jutra zatrzasły. […] – Pewnie, pewnie… Niech to pioruny zapalą razem z waszym ukontentowaniem! W tej chwili zbliżyli się Podbipięta i Wołodyjowski. – Mówią, że ordy i kozactwa jest na pół miliona – rzekł Litwin. – Bodaj waści język odjęło! – krzyknął Zagłoba. W czasach nam współczesnych zamek w Zbarażu nie prezentuje się szczególnie okazale, jednak w warunkach wieku XVII był on uznawany za nowoczesną, dobrze ufortyfikowaną twierdzę Trzeba więc przyznać, że Tadeusz Korzon przystępując do pisania swej pracy nie przeprowadził uprzednio dostatecznej kwerendy archiwalnej, lecz bazował na wiedzy zaczerpniętej z lektury sienkiewiczowskiej powieści przygodowej, co dostrzec może nawet osoba nie będąca zawodowym historykiem. A jaki stosunek do elukubracji Korzona mają profesjonalni badacze dziejów minionych? Jak zauważył autor publikacji ,,Ogniem i Mieczem” a rzeczywistość historyczna, Olgierd Górka, biorąc pod uwagę liczebność populacji tatarskiej zamieszkującej półwysep krymski w XVII wieku, zdolności mobilizacyjne chanatu nie pozwalały na powołanie pod broń większej liczby wojowników, aniżeli maksymalnie czterdzieści tysięcy, a w rzeczywistości nawet na największe z wypraw Krym nie wystawiał więcej, niż od piętnastu do dwudziestu tysięcy ludzi. Z kolei Chmielnicki w czasie oblężenia Zbaraża mógł mieć pod swoimi rozkazami nie więcej, aniżeli czterdzieści tysięcy Kozaków. Nieco inaczej, bo w sposób bardziej popularnonaukowy do kwestii podważania ,,ustaleń badawczych” Korzona podszedł mediewista Jerzy Maroń, który w swym opracowaniu Psie Pole – bitwa której nie było odwołując się do zdrowego rozsądku czytelników zauważył, że gdyby szacunki autora Dziejów wojen i wojskowości w Polsce okazały się słuszne, oznaczałoby to, że pod Zbarażem zgromadziła się armia liczniejsza od tej, na której czele Napoleon dokonał inwazji na Rosję w roku 1812, co jest delikatnie mówiąc, mało prawdopodobne, a zapewne wręcz niemożliwe. Wydaje się więc, że absurdalność poglądów Tadeusza Korzona opartych na pisanej ,,ku pokrzepieniu serc” prozie sienkiewiczowskiej została w pełni obnażona. Jak społeczeństwo polskie oblężenie twierdzy zbaraskiej postrzega w czasach współczesnych? Niestety, błędne wyobrażenia na temat obrony twierdzy zbaraskiej w świadomości polskiego społeczeństwa wciąż mają się dobrze, czego doświadczyłem także ja sam w czasie swej edukacji szkolnej, niejednokrotnie wysłuchując opowieści nauczycieli historii o bohaterskiej obronie Zbaraża przed ,,setkami tysięcy” Kozaków i Tatarów. Zapewne do tego stanu rzeczy w pewnym stopniu przyczyniła się także ekranizacja sienkiewiczowskiej powieści w reżyserii Jerzego Hofmanna z plejadą gwiazd polskiego kina przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku, wcielających się w postaci wykreowane przez polskiego noblistę na kartach książkowej wersji Ogniem i Mieczem. Szczególną sympatią widzów cieszyli się zawadiacki lecz zarazem nieco tchórzliwy Jan Onufry Zagłoba, którego rolę odgrywał Krzysztof Kowalewski oraz pobożny i prostoduszny Litwin nazwiskiem Longinus Podbipięta, w którego roli świetnie odnalazł się Wiktor Zborowski. Niestety, pomimo kilku autentycznych zalet do których zaliczyć można chociażby właśnie grę aktorską, film ów powiela także nieprawdziwą informację, jakoby armia kozacko-tatarska oblegająca Zbaraż liczyła pół miliona ludzi. Czy więc istnieje szansa na skuteczne odkłamanie wyobrażeń o liczebności armii kozacko-tatarskiej, na której czele Bohdan Chmielnicki w letnich miesiącach roku 1649 szturmował zbaraską twierdzę? Mam szczerą nadzieję, że tak oraz że niniejszy artykuł stanowi krok w tym kierunku. Ekranizacja powieści Ogniem i Mieczem z roku 1999 ma mocne strony, lecz niestety utrwala w świadomości zbiorowej mit, jakoby polski garnizon zbaraskiej twierdzy latem 1649 roku odparł szturm armii nieprzyjacielskiej liczącej pół miliona żołnierzy. Wiktor Zborowski grający Longinusa Pobipięta wyraźnie informuje o tym widzów około 138 minuty seansu. Bibliografia: Górka Olgierd, ,,Ogniem i mieczem” a rzeczywistość historyczna, Warszawa 1934 Korzon Tadeusz, Dzieje wojen i wojskowości w Polsce Epoka przedrozbiorowa, Lwów-Warszawa-Kraków 1923 Maroń Jerzy, Psie Pole – bitwa której nie było, Wrocław 2020 Sienkiewicz Henryk, Ogniem i mieczem [w:] Tenże, Trylogia, Warszawa 1989 Dawid Domin
Jeremi Wiśniowiecki, czynny, czujny, przezorny, odważny, poświęcający się, wytrwały, słowem ideał bohatera, owiany nawet urokiem zawiedzionego uczucia, do powieści historycznej nadać by się mógł łatwo. Nadał się. Autor Ogniem i mieczem pociągnął tylko jego legendę, a zarazem niejako zwieńczył ją swoim dziełem.
Ogniem i mieczemOgniem i mieczem. Powieść z lat dawnych Autor Henryk Sienkiewicz Typ utworu powieść historyczna Wydanie oryginalne Miejsce wydania Warszawa Język polski Data wydania 1884 poprzedniabrak następnaPotop Multimedia w Wikimedia Commons Teksty w Wikiźródłach Cytaty w Wikicytatach Ogniem i mieczem – pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii, pisanej dla pokrzepienia serc przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884–1888. Pisarz, tworząc powieść, opierał się na Szkicach historycznych autorstwa Ludwika Kubali[1]. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648–1651, w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostałe części Trylogii to Potop i Pan Wołodyjowski. Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1883–1884 w warszawskim dzienniku „Słowo” i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do „Słowa”, także w krakowskim dzienniku „Czas”. Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1884 w Warszawie. Wydanie książkowe miało inne zakończenie powieści aniżeli wersja wydrukowana w czasopismach. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Autor mija się chwilami z historyczną prawdą, co nie ujmuje dziełu wartości literackich. Sienkiewicz tworzył swoją powieść, aby podnieść na duchu żyjących pod zaborami Polaków. W 1999 powieść Ogniem i mieczem została zekranizowana – powstał film fabularny oraz serial telewizyjny w reżyserii Jerzego Hoffmana. W roku 1958 w Stanach Zjednoczonych ukazała się komiksowa adaptacja powieści w serii Classics Illustrated ( Do 1970 Ogniem i mieczem przetłumaczono na 26 języków[3]. Opis fabuły[edytuj | edytuj kod] Ucieczka z Czortowego Jaru, ryc. Juliusza Kossaka Śmierć Podbipięty pod Zbarażem, ryc. Juliusza Kossaka Mapa obejmująca miejscowości i wykres ważniejszych szlaków w Ogniem i mieczem W powieści przeplata się wątek walk polsko-kozackich z historią miłosną Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczówny. Poznajemy przebiegłego i pełnego poczucia humoru Jana Onufrego Zagłobę oraz obdarzonego ogromną siłą i życzliwego, ale naiwnego jak dziecko Litwina Longinusa Podbipiętę, który ślubował czystość, dopóki mieczem przodków, Zerwikapturem, nie zetnie trzech głów „pohańców” za jednym zamachem. Poznajemy także „małego rycerza” Michała Wołodyjowskiego, pierwszą szablę Rzeczypospolitej, sługę Skrzetuskiego Rzędziana, beznadziejnie zakochanego w Helenie Bohuna, jak również dwie ważne postaci historyczne epoki: Bohdana Chmielnickiego i Jeremiego Wiśniowieckiego. Powieść rozpoczyna się ucieczką Chmielnickiego na Sicz, gdzie organizuje wielkie powstanie Kozaków sprzymierzonych z Tatarami. Powstańcy pokonują część wojsk koronnych nad Żółtymi Wodami i pod Korsuniem. Bunt próbuje stłumić na własną rękę książę Jeremi Wiśniowiecki, w którego prywatnym wojsku służą Skrzetuski z Wołodyjowskim, do których dołącza Podbipięta. Obowiązek żołnierski odrywa Skrzetuskiego od ukochanej Heleny. Nie ma możliwości, by obronić ją przed wojną i gotowym na wszystko Bohunem. Wojska Wiśniowieckiego nie mogą liczyć na pomoc innych magnatów, którzy chcą ugody z Kozakami. Pospolite ruszenie, zebrane pod Piławcami, ucieka na wieść o przybyciu Tatarów. Wojska pod wodzą księcia fortyfikują się w twierdzy Zbaraż, gdzie oblega ich wielka armia Chmielnickiego i chana Islama III Gireja. Szlachta w liczbie kilkunastu tysięcy żołnierzy broni się dzielnie, ale nie ma szans wobec ogromnej potęgi przeciwnika. Książę posyła ochotnika (jest nim Podbipięta), by przekradł się przez obóz Kozaków i zawiadomił króla o trudnym położeniu. Longinus ginie jednak nie wykonując zadania. Misja udaje się następnemu śmiałkowi – Skrzetuskiemu – dzięki któremu król Jan Kazimierz podejmuje próbę odsieczy Zbaraża; po nierozstrzygniętej bitwie pod Zborowem następuje ugoda i w tym momencie kończy się zasadniczy wątek powieści. Helena po wielu przygodach zostaje ocalona, a Bohun schwytany (ale Skrzetuski przebacza mu porwanie Heleny). Powieść kończy się opisem zwycięskiej dla Polaków bitwy pod Beresteczkiem, ale jednocześnie dowiadujemy się, że „nienawiść zatruła krew pobratymczą”, co zapowiada, że okrutne wojny na Ukrainie będą trwały jeszcze długo. Adaptacje powieści[edytuj | edytuj kod] Powieść stała się kanwą do wielu późniejszych adaptacji: W 1919 w Czechosłowacji powstała niema ekranizacja powieści, którą uważa się za zagubioną. W 1932 w Poznaniu Teatr Narodowy w sali Ogrodu Zoologicznego przedstawił sztukę teatralną pt. "Ogniem i mieczem". W głównych rolach wystąpili: Klara Sarnecka (Helena), Czesława Nadworna (Kniahini, Horpyna), Leon Frankowski (Zagłoba), Zbigniew Szczerbowski (Bohun). Ostatnie przedstawienia odbyły się roku i roku[4]. W 1958 w Stanach Zjednoczonych ukazała się komiksowa adaptacja powieści w serii Classic Illustrated ( W 1962 roku powstał film produkcji włosko-francusko-jugosłowiańskiej pt. „Col ferro e col fuoco”, W 1999 powstał film polski w reżyserii Jerzego Hoffmana pt. Ogniem i mieczem, W 2000 roku powstał serial telewizyjny w reżyserii Jerzego Hoffmana pt. Ogniem i mieczem. w 1969 powstała wierna adaptacja w formie 25-odcinkowego słuchowiska radiowego w ramach pozycji Powieść w wydaniu dźwiękowym. Reżyserował Edward Płaczek. W postać Jana Skrzetuskiego wcielił się w pierwszych odcinkach Andrzej Nowakowski, później rolę tę przejął Tomasz Zaliwski. Obsada pozostałych ról: Helena Kurcewiczówna – Barbara Wrzesińska, Onufry Zagłoba – Kazimierz Wichniarz, Jurko Bohun – Krzysztof Chamiec, Michał Wołodyjowski – Zbigniew Zapasiewicz, Longinus Podbipięta – Mieczysław Voit, Jeremi Wiśniowiecki – Andrzej Szczepkowski, Bohdan Chmielnicki – Jan Świderski, Zaćwilichowski – Władysław Hańcza, kniahini Kurcewiczowa – Zofia Rysiówna, Horpyna – Anna Jaraczówna, wojewoda Janusz Tyszkiewicz – Emil Karewicz, wojewoda Adam Kisiel – Tadeusz Białoszczyński. Opinie i recenzje[edytuj | edytuj kod] Według samego Henryka Sienkiewicza jego literatura jest "dla pokrzepienia serc". Natomiast sama literatura "historyczna" H. Sienkiewicza jest raczej opisaniem przyczyn upadku Rzeczypospolitej (widoczne np. antagonizmy i pokonanie wielu nacji w rezultacie przez wroga). Kontekst historyczny mimo wagi, dodatkowo zawiera przygody, romanse, w znaczeniu romantyzmu. Literatura przeznaczona dla lepszego odbioru przez typowego czytelnika, w terminologii XX i XXI wieku – bestseller. Według ukraińskiego prozaika i poety Bohdana Łepkiego od ukazania się powieści datuje się wzrost antagonizmu polsko-ukraińskiego[5]. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Zasłużeni pedagogowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 17, 21 lipca 1906. ↑ ↑ Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny. T. 2: N-Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 501. ISBN 83-01-05369-0. ↑ Nowy Kurjer: dawniej, [dostęp 2019-12-21]. ↑ Zniweczyło tę idyllę dopiero ukazanie się „Ogniem i mieczem” Sienkiewicza. Nie było już dawnej chłopięcej szczerości. Od Bohdana i Jaremy posłały się między nami wielkie czarne cienie. Ryszard Sadaj – „Kto był kim w Galicji”, Kraków 1993, s. 162. Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Ogniem i mieczem w serwisie Wolne Lektury Ogniem i mieczem (wyd. 1884): Tom 1, Tom 2, Tom 3, cz. 1, Tom 3, cz. 2 w bibliotece Polona Ilustracje z powieści (plik PPS) pde pde
Potop Henryka Sienkiewicz to druga z powieści tworzących Trylogię. Dzieło przedstawia dzieje Polski w dobie najazdu Szwedów (1655-1660). Jedną z najistotniejszych idei książki jest problemHenryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem . Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem - pierwotny tytuł Wilcze gniazdo , powieść oparta na studiach walk polsko-kozackich. Drukiem powieść ukazała się wpierw na łamach krakowskiego Czasu i warszawskiego Słowa od 2 maja 1883 r. do 1 lutego 1884 r., osobno ukazała się w 1884 r. Fabuła Pod koniec 1647 r. na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej, tzw. Dzikich Polach, nad rzeką Omelniczek, dopływem Dniepru. .Uratowanie przez Jana Skrzetuskiego, namiestnika chorągwi husarskiej, życia Bohdanowi Chmielnickiemu; Początek stycznia 1648 r. .Poznanie Heleny Kurczewiczównej, oświadczyny (panna wbrew swojej woli zaręczona została z pułkownikiem kozackim Bohunem); .Skrzetuski w niewoli Chmielnickiego (zdrada Krzeczowskiego, klęska w bitwach pod Żółtymi Wodami i Korsuniem, okrucieństwa, jakich dopuszcza się czerń na Polakach); Tu kluczowa, dla poznania poglądów historiozoficznych Sienkiewicza, scena rozmowy pomiędzy Chmielnickim a Skrzetuskim. Chmielnicki prezentuje się tu jako mściciel wszystkich strasznych krzywd, jakich Polacy dopuścili się na Ukrainie. Skrzetuski (porte parole autora) nie podważa przedstawionych faktów, ale odrzuca jego rozumowanie. Racjom uciskanych przedstawił racje wyższe - wzgląd na dobro kraju, które jego zdaniem domagało się polubownego załatwienia sporu. Nie ma bowiem takich racji, które usprawiedliwiałyby zbrojne wystąpienie poddanych przeciw majestatowi państwa i władzy. .Zemsta Bohuna w Rozłogach (morduje opiekunkę Heleny i dwu jej synów, zaś dwór podpalają okoliczni chłopi kozaccy mszcząc się za ucisk ze strony Kurcewiczów); .Ucieczka Onufrego Zagłoby z Heleną (przebrani w łachmany udają: rycerz - dziada z lirą, Helena - jego małoletniego, niemego przewodnika), pościg; Po klęsce korsuńskiej książę Wiśniowiecki nakazuje wszystkim oddziałom stawić się w Łubniach. Umiera król Władysław IV, a regimentarze, sprawujący tymczasową władzę, domagają się podjęcia układów (chcą drogą wzajemnych ustępstw i częściowego zaspokojenia żądań kozackich zażegnać bratobójczą walkę ). Starcie racji politycznych Jeremiego z polityka obozu sprawującego władzę w kraju, to jedna z głównych osi w akcji wojennej powieści. Szczególną wymowę ma scena porachunków dumnego magnata z własna duszą. Kniaź wie, że zapędy ukraińskiej czerni można powściągnąć tylko ogniem i mieczem , ale nie chce wywoływać anarchii. Poddaje się pod władzę regimentarzy. Ci jednak, po nieudanych misjach wojewody Kisiela do Chmielnickiego, również opowiadają się za wojną. .Wzięcie Baru, Helena pod opieką Hopryny (rozkochany Kozak pozostawia dziewczynę w jarze nad Waładynką, nieopodal Raszkowa pod opieką czarownicy i jej sługi Czeremisa); Skrzetuski zgodnie z zaleceniami Wiśniowieckiego zbiera informacje o wojskach Chmielnickiego, ale przede wszystkim rozsiewa pogłoski o zbliżaniu się księcia, co dezorientuje czerń .Zagłoba w ręku Bohuna, pomoc Wołodyjowskiego; .Popłoch w zagrożonym Lwowie; .Pojedynek Wołodyjowskiego z Bohunem (odwagą i zręcznością mały rycerz zdobywa sobie przyjaciela w Charłampie, równie jak i on zakochanym w Anusi Borzobohatej); Królem Polski zostaje obrany Jan Kazimierz. Skrzetuski, dołączywszy do eskorty wojewody Kisiela, podążającego w misji pokojowej do Chmielnickiego, jest świadkiem uroczystego wręczenia buntownikowi buławy hetmańskiej i czerwonej chorągwi z wizerunkiem orła. Chmielnicki nie kryje, że pokój jest tylko chwilowy. .Odbicie Heleny, ucieczka (dzięki sprytowi Rzędziana Wołodyjowski i Zagłoba, przebrani za atamanów kozackich uwalniają dziewczynę; od niewoli tatarskiej ratują ich oddziały dowodzone przez Kuszla i Roztworowskiego); .Oblężenie Zbaraża (dopełnienie ślubów przez Podbipiętę i bohaterska śmierć) i przybycie Skrzetuskiego do króla stacjonującego w Toporowie z wiadomością o oblężeniu twierdzy; .Spotkanie Skrzetuskiego z Heleną. W Epilogu: 1651 r. zwycięska bitwa pod Beresteczkiem zakończona ucieczka chana. Bohun obrany na miejsce Chmielnickiego, wodzem kozackim, umiera w odbudowanych Rozłogach. Historia w powieści Kozacy na Ukrainie w XVII w. znosili duży ucisk pańszczyźniany ze strony polskich magnatów i możnowładców zwanych królewiętami kresowymi . W utworze znaleźć można zaledwie wzmianki o ich sytuacji, niewoli i marzeniach o wolności); Wolnościowe dążenia Kozaków, ich walkę wyzwoleńczą, narodowo-społeczną pod sztandarami Chmielnickiego Sienkiewicz ukazuje jako bunt przeciw prawowitej władzy i dążenie do rzezi i rozboju; Walkę ukraińsko-polską traktuje jako wojne bratobójczą między dziećmi jednej ojczyzny, wojne domową; Autor jako potomek dawnej szlachty staje po stronie polskich magnatów oraz solidaryzuje się z szlachtą kresową, która w obronie magnackich latyfundiów usiłowała ogniem i mieczem gasić słuszny bunt uciskanych mas ludu; Solidaryzuje się z królewiątkami ukraińskimi i ich postawę ukazuje jako patriotyczna walkę w obronie zagrożonego kraju Obraz wojny kozackiej ukazany w powieści wynika z: poglądów Sienkiewicza na dzieje XVII w., świadomie przyjętej idei utworu. Sienkiewicz pragnął przede wszystkim: przywrócić pamięci pokolenia dni wielkości i chwały jego ojczyzny, zdolnej wydźwignąć się z otchłani klęsk mocą swego oręża (krótkotrwały tryumf wojsk koronnych pod Zbarażem i Beresteczkiem potraktowany jako generalny tryumf słusznej sprawy nad złem), opisując bunt na Ukrainie daje swoiste ostrzeżenie przed nieszczęściem, jakie groziło i grozić może ojczyźnie, gdy porachunki społeczne wezmą górę nad zasadą narodową, nad dobrem Rzeczypospolitej jako całości. Jeremi Wiśniowiecki: zwany Jaremą, książę, jeden z największych magnatów na Ukrainie i jeden z okrutnych królewiąt, ciemiężyciel i wyzyskiwacz, uosobienie magnackiej pychy, prywaty, despotyzmu i warcholstwa. W powieści ukazany jako ideał rycerza, wodza i polityka: szlachetny, zdolny, orli umysł śmiały, silny, niezwyciężony, znakomity wojownik, bohater bez skazy, uwielbiany przez żołnierzy, ojcowski wobec poddanych, postrach dla rebeliantów, doświadczony polityk, godny korony (jego syn, Michał Korybut, obrany władcą), wszystkie jego bitwy są wygrane. Postać nieomal baśniowa. Bohdan Chmielnicki: narodowy bohater Ukrainy, w powieści ukazany niezgodnie z prawdą historyczną w sposób bardzo negatywny: morderca, barbarzyńca, egoista, dumny despota, chytry, podstępny polityk, zdrajca sprzymierzający się z wrogiem dla osobistych korzyści. Wątek romansowy Uczucie Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczównej ukazane zostało: w sposób tradycyjny, prosty jako romans sensacyjny (miłość z przeszkodami, zakłócona obecnością i działalnością rywala oraz urozmaicona licznymi przygodami); W wątku występują następujące elementy: spotkanie dwojga bohaterów, którym od samego początku pomyślny układ uniemożliwiają działania rywala, Bohuna, rozłączenie pary zakochanych wynikające z obowiązków wobec ojczyzny Skrzetuskiego, perypetie związane z losem Heleny (jej ucieczka z Zagłobą z Rozłogów, pobyt w jarze pod opieką Hopryny, uwolnienie), szczęśliwe połączenie młodych. Bohaterowie Jan Skrzetuski: postać fikcyjna (źródła historyczne podają tylko, że rycerz o tym imieniu przeprawił się z oblężonego Zbaraża do króla, a potem walczył pod Beresteczkiem). Jego losy stanowią o istnieniu związków przyczynowych w powieści. Porucznik, namiestnik wojsk księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Ulubieniec i stronnik księcia, uznający w nim najwyższy autorytet wojskowy i polityczny. W służbie księcia tłumi powstanie kozackie oceniając je, jako bunt zrewoltowanej czerni przeciwko prawowitej władzy (rozmowa z Chmielnickim); Ideał rycerza, chrześcijanina, niezłomny rycerz dla którego służba ojczyźnie, honor i sława stanowią wartości cenniejsze nad życie. W ich to imię poświęca życie prywatne, minimalizując znaczenie własnych dramatów w obliczu tragedii Rzeczypospolitej; Dumny, uczciwy, głęboko religijny, w imię wiary gotowy pogodzić się ze swym losem. Bohun pułkownik kozacki, postać fikcyjna. Uwielbiany przez Kozaków (śpiewano o nim pieśni i opowiadano wręcz nieprawdopodobne historie o wyczynach). Postać tajemnicza o niejasnej przeszłości i pochodzeniu, którego tajemnicy pilnie strzeże; ukochawszy Helenę, która nim gardzi, czci ją niczym świętą i służy Kurcewiczom oczekując, aż dziewczyna odwzajemni uczucie, Zły i mściwy, przekonawszy się o zdradzie opiekunów Heleny, w porywie szalonej złości wymordowuje ich; gwałtowny i dziki zdolny jest do najokrutniejszej zbrodni; Odwagą, walecznością i męstwem budzi szacunek wrogów; Do końca życia pozostaje wierny Helenie, odbudowuje z gruzów Rozłogi i w nich spędza ostatnie lata życia. Helena: pochodzi ze starego rodu Kurcewiczów, osierocona: matka zmarła przy porodzie, ojciec, książę Wasyl, należał do stronników księcia Michała Wiśniowieckiego (ojca Jeremiego), niesłusznie oskarżony o zdradę salwował się ucieczką. Majątek i kilkuletnią córeczkę pozostawił pod opieką brata Konstantyna, po śmierci którego Rozłogami rządzi demoniczna żona. To ona właśnie zdecydowała się poświęcić bratanicę, by majątek pozostał w rękach synów. Rzadko zjawia się na kartach powieści, ale to wokół niej toczą się najbardziej sensacyjne wydarzenia. Osiemnastoletnia dziewczyna jest nieziemsko piękna, budzi więc zarówno szaloną miłość Bohuna, którym pogardza, jak i odwzajemniona Skrzetuskiego; Poważna, dumna i bez skazy staje się godną narzeczona a później żoną dla polskiego rycerza;Pan Wołodyjowski to postać, która istniała w rzeczywistości. Oto prawdziwe „przygody pana Jerzego”. 28 marca 1969 premierę miał „Pan Wołodyjowski”, pierwszy polski film z takim budżetem i rozmachem. Tytułowym bohaterem ekranizacji powieści Sienkiewicza był Michał Wołodyjowski. Postać miała swój pierwowzór w historii. Fabuła powieści rozpoczyna się w pod koniec 1647 roku. Nocą na kresach południowo-wschodnich Rzeczypospolitej Jan Skrzetuski w drodze powrotnej z Krymu przemierza stepy z oddziałem swoich wiernych żołnierzy. Skrzetuski jest namiestnikiem chorągwi pancernej Jeremiego Wiśniowieckiego. Zauważa samotnego jeźdźca, który zostaje napadnięty, wspiera więc go, zabijając bandytów. Nieznajomy jest mu wdzięczny za uratowanie życia, mówi, iż nazywa się Bohdan Zenobi Chmielnicki i podaruje bohaterowi swój pierścień. Skrzetuski udaje się w dalszą podróż. W Czerhynie pewien stary żołnierz na wieść o tej przygodzie wyjaśnia, że Chmielnicki jest kozackim wodzem, i jeżeli przedostanie się do swego ludu z królewskimi listami, może dojść do buntu. Do czerhyńskiej gospody przybywa Czapliński, jeden ze sprawców napadu na Kozaka. Wieść o uratowaniu życia Chmielnickiego wprawia go we wściekłość. Pułkownik Barabasz oznajmia komisarzowi Zaćwilichowskiemu kradzież tajnych listów, spodziewają się, że wkrótce na Ukrainie wybuchnie powstanie. Styczeń 1648. Wyjazd Skrzetuskiego z Czertnia do Łubniów w towarzystwie posłów, Longina Podbipięty. Ów człowiek złożył kiedyś przysięgę, że nie ożeni się, dopóki nie zetnie głów trzech wrogów. Chce zaciągnąć się u księcia, by mieć możliwość wypełnienia ślubu. Skrzetuski udaje się w pogoń za rarogiem i zbacza z drogi, natykając się na popsuty powóz. Podróżniczkami była pani Kurcewiczowa i jej pasierbica Helena, dziewczę niezwykłej urody. Szlachcic pomaga kobietom, zaś Kurcewiczowa z wdzięczności zaprasza go do swego majątku w Rozłogach. Skrzetuski, urzeczony urodą Heleny, korzysta z zaproszenia. Dochodzi do uczty, podczas której Helena wyznaje, że i szlachcic jest bliski jej sercu i przyjmuje oświadczyny Skrzetuskiego. Szczęście młodych burzy przebywający 202 개의 베스트 답변 질문에 대한: "twierdza z powieści ogniem i mieczem - Ogniem i Mieczem (With Fire and Sword) HD EN/ES"? 자세한 답변을 보려면 이 웹사이트를 방문하세요. 1619 보는 사람들 Start Kontakt 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"! twierdza z „Ogniem i mieczem” - Hasło do krzyżówki ⚐ Uściślij rozwiązanie według liczby liter Dodaj nowe hasło do słownikaDzięki tobie baza definicji może zostać wzbogacona, wystarczy wypełnić definicje w formularzu. Definicje zostaną następnie dodane do słownika, aby pomóc przyszłym użytkownikom Internetu utknąć w siatce definicji. Pierwowzór dzielnego rycerza z „Ogniem i mieczem” całe życie służył w wojsku, przez co nie miał nawet czasu na założenie własnej rodziny. Nie można powiedzieć, że Jan jest bohaterem dynamicznym, ponieważ przez cały czas trwania powieści jest wierny tym samym ideałom i pozostaje takim samym niezłomnym, szlachetnym i Sklep Książki Lektury, pomoce szkolne Szkoła średnia Lektury Ogniem i mieczem. Wydanie z opracowaniem (okładka miękka, Opis Opis Notatki na marginesie. Cytaty, które warto znać. opis pochodzi od wydawcy. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Ogniem i mieczem. Wydanie z opracowaniem Autor: Sienkiewicz Henryk Wydawnictwo: Wydawnictwo GREG Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 592 Data premiery: 2006-03-07 Rok wydania: 2015 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 205 x 28 x 144 Indeks: 68826949 Recenzje Recenzje Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane ,,Ogniem i mieczem" to pierwsza z trzech powieści słynnej Trylogii Henryka Sienkiewicza. Jest 1648 rok. Bohdan Chmielnicki, hetman zaporoski, przygotowuje powstanie kozaków przeciw Rzeczypospolitej. Przypadkowo jego życie ratuje młody rycerz, Jan Skrzetuski.
Informacja o cookies Strona korzysta z plików cookies w celu dostarczenia Ci oferty jak najlepiej dopasowanej do Twoich oczekiwań i preferencji, jak również w celach marketingowych i analitycznych. Nasi partnerzy również mogą używać ciasteczek do profilowania i dopasowywania do Ciebie pokazywanych treści na naszych stronach oraz w reklamach. Poprzez kontynuowanie wizyty na naszej stronie wyrażasz zgodę na użycie tych ciasteczek. Więcej informacji, w tym o możliwości zmiany ustawień cookies, znajdziesz w naszej Polityce Prywatności. Strona główna Książki Publikacje akademickie Nauki humanistyczne Filologia polska Literaturoznawstwo Historia literatury Historia literatury polskiej Ogniem i mieczem Ogniem i mieczem(Miękka) Wydanie z opracowaniem [ 0 ocen ] Dodaj recenzję Rozwiń szczegóły » Zwiń szczegóły » Produkt niedostępny Zarezerwuj i odbierz w księgarni stacjonarnej PWN Dodaj do schowka Opis Dane szczegółowe O autorze Wybucha powstanie Kozaków pod wodzą Chmielnickiego. Butny przywódca odnosi kolejne zwycięstwa. Jan Skrzetuski z niepokojem śledzi rozwój wypadków. Bardzo niepokoi się losem Heleny Kurcewiczówny, swojej ukochanej, ale przedkłada patriotyczny obowiązek nad szczęście osobiste. Ma jednak wiernych przyjaciół - Zagłoba, Wołodyjowski i Rzędzian będą się starali wyrwać Helenę z rąk groźnego Bohuna. Kategorie: Książki » Publikacje akademickie » Nauki humanistyczne » Filologia polska » Literaturoznawstwo » Historia literatury » Historia literatury polskiej Książki » Literatura piękna » Historyczna, Wojenna Książki » Literatura piękna » Proza polska » Powieść polska Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » podręcznik Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » repetytorium Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » materiały dla nauczyciela Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » opracowania lektur, ściągi Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » inne Książki » Publikacje specjalistyczne » Nauki humanistyczne » Filologia polska » Literaturoznawstwo » Historia literatury » Historia literatury polskiej Język wydania: polski ISBN: 8373271570 EAN: 9788373271579 Liczba stron: 592 Wymiary: Waga: Sposób dostarczenia produktu fizycznego Sposoby i terminy dostawy: Odbiór osobisty w księgarni PWN - dostawa do 3 dni robocze InPost Paczkomaty 24/7 - dostawa 1 dzień roboczy Kurier - dostawa do 2 dni roboczych Poczta Polska (kurier pocztowy oraz odbiór osobisty w Punktach Poczta, Żabka, Orlen, Ruch) - dostawa do 2 dni roboczych ORLEN Paczka - dostawa do 2 dni roboczych Ważne informacje o wysyłce: Nie wysyłamy paczek poza granice Polski. Dostawa do części Paczkomatów InPost oraz opcja odbioru osobistego w księgarniach PWN jest realizowana po uprzednim opłaceniu zamówienia kartą lub przelewem. Całkowity czas oczekiwania na paczkę = termin wysyłki + dostawa wybranym przewoźnikiem. Podane terminy dotyczą wyłącznie dni roboczych (od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni wolnych od pracy). Henryk Sienkiewicz ur. 1846 - zm. 1916 Henryk Sienkiewicz należy do najsłynniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku, a uznanie zdobył także poza granicami kraju. Pisarz urodził się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Rodzice pragnęli, by ich został lekarzem, jednakże Sienkiewicz zrezygnował z studiów medycznych na rzecz studiów humanistycznych. W 1869 roku Sienkiewicz podejmuje pracę dziennikarza, pisze felietony, prowadzi dział literacki. Jest to okres wytężonej pracy w życiu pisarza. Jako pisarz debiutuje w 1872 roku powieścią Na marne i zbiorem Humoreski z teki Worszyłły. Do najsłynniejszych powieści Sienkiewicza zalicza się Trylogię, na którą składają się Ogniem i mieczem, Potop oraz Pan Wołodyjowski, Quo Vadis, Krzyżacy, Bez dogmatu, i W pustyni i puszczy. Sienkiewicz pisał także nowele, z których najsłynniejszymi są Janko Muzykant, Latarnik i Sachem. W 1905 roku Henryk Sienkiewicz został uhonorowany nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za całokształt twórczości. Inne autora Inne z kategorii Inne wydawcy Inni Klienci oglądali również Na linii ognia Autobiografia Perveza Musharrafa, urzędującego prezydenta Pakistanu, pozwala zorientować się w sytuacji na pograniczu afgańsko-pakistańskim, na które zwrócone są oczy całego świata. To tam ma się ukrywać Osama bin Laden. Tam znajduje się ... Nawałnica mieczy Krew i złoto Dwóch pretendentów do władzy nie żyje, a trzeciego wyjęto spod prawa, ale zaciekłe walki nie ustają. Joffrey z rodu Lannisterów niepewnie zasiada na Żelaznym Tronie, a jego najbardziej nieprzejednany rywal, lord Stannis, pokonany i... Kolory ognia Po przejęciu władzy przez nieudolnego uzurpatora stolica Artanu – Fene – staje się miejscem ponurym, podupadłym i skostniałym. Pozostaje jednak względnie spokojna, co przynosi mieszkańcom odrobinę upragnionego wytchnienia. Niestety tylko do... Zanurzony w ogniu Największa tajemnica Ojca PioPragnął wieść spokojne życie zakonnika, sprawować mszę świętą, posługiwać w konfesjonale… Bóg przeznaczył mu jednak dodatkową, wyjątkowo trudną zanurzony w oceanie ognia. To rozd... Przeklęci Tom 2 Serce ognia Światło i mrok, dobro i zło. I walka o miłość, która zwycięży Maximus Kane nie może dłużej ukrywać uczucia do swojej oszałamiającej, tajemniczej uczennicy, Kary Valari. Jednak poddanie się pragnieniom niesie ze sobą konse... Rycerze krzyża i miecza Niewiele też o nim wiadomo bowiem w papieskim otoczeniu traktowany był głównie jako kaprys jednego z niemieckich hierarchów, który ośmielił się sięgnąć po uprawnienia zastrzeżone dla głowy Kościoła katolickiego. Korona mieczy Tom 7 Mroki gromadzą się nad światem. Wprawdzie nigdy nie był on doskonały, ale Czarny po przebudzeniu zmieni go w piekło. Zło próbują powstrzymać władające magicznymi mocami Aes Sedai, dbające, by magii nie używano do niegodziwych celów; są je... Powiernik Mieczy Waleczny jak Conan. Honorowy jak Aragorn. Logiczny jak został wychowany i wyszkolony w odosobnieniu w północnych ostępach królestwa Ashai. Całym jego światem była Forteca, a jedyną rodziną - Mistrzowie i Adwersa... Miecz królów Wojny wikingów. Tom 12 Jak „Gra o tron”, ale prawdziwa.„The Observer”Bernard Cornwell tworzy najlepsze sceny batalistyczne spośród wszystkich pisarzy, których MartinDwunasty tom be... Dlaczego chcesz zgłosić nadużycie w tej recenzji? Inny powód Spam lub reklama Język recenzji jest wulgarny Niezgodna z regulaminem Recenzja nie dotyczy danego produktu Nikt nie dodał jeszcze recenzji. Bądź pierwszy!Obrona Zbaraża. Chluba polskiego oręża. Uwieczniona na kartach powieści "Ogniem i mieczem" autorstwa Henryka Sienkiewicza obrona Zbaraża zaliczana jest do najchlubniejszych wydarzeń w
Henryk Sienkiewicz „Ogniem i mieczem” – pierwotny tytuł „Wilcze gniazdo”, powieść oparta na studiach walk polsko-kozackich. Drukiem powieść ukazała się wpierw na łamach krakowskiego „Czasu” i warszawskiego „Słowa” od 2 maja 1883 r. do 1 lutego 1884 r., osobno ukazała się w 1884 r. Fabuła Pod koniec 1647 r. na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej, tzw. Dzikich Polach, nad rzeką Omelniczek, dopływem Dniepru. .Uratowanie przez Jana Skrzetuskiego, namiestnika chorągwi husarskiej, życia Bohdanowi Chmielnickiemu; Początek stycznia 1648 r. .Poznanie Heleny Kurczewiczównej, oświadczyny (panna wbrew swojej woli zaręczona została z pułkownikiem kozackim Bohunem); .Skrzetuski w niewoli Chmielnickiego (zdrada Krzeczowskiego, klęska w bitwach pod Żółtymi Wodami i Korsuniem, okrucieństwa, jakich dopuszcza się „czerń” na Polakach); Tu kluczowa, dla poznania poglądów historiozoficznych Sienkiewicza, scena rozmowy pomiędzy Chmielnickim a Skrzetuskim. Chmielnicki prezentuje się tu jako mściciel wszystkich strasznych krzywd, jakich Polacy dopuścili się na Ukrainie. Skrzetuski (porte parole autora) nie podważa przedstawionych faktów, ale odrzuca jego rozumowanie. Racjom uciskanych przedstawił racje wyższe – wzgląd na dobro kraju, które jego zdaniem domagało się polubownego załatwienia sporu. Nie ma bowiem takich racji, które usprawiedliwiałyby zbrojne wystąpienie poddanych przeciw majestatowi państwa i władzy. .Zemsta Bohuna w Rozłogach (morduje opiekunkę Heleny i dwu jej synów, zaś dwór podpalają okoliczni chłopi kozaccy mszcząc się za ucisk ze strony Kurcewiczów); .Ucieczka Onufrego Zagłoby z Heleną (przebrani w łachmany udają: rycerz – dziada z lirą, Helena – jego małoletniego, niemego przewodnika), pościg; Po klęsce korsuńskiej książę Wiśniowiecki nakazuje wszystkim oddziałom stawić się w Łubniach. Umiera król Władysław IV, a regimentarze, sprawujący tymczasową władzę, domagają się podjęcia układów (chcą drogą wzajemnych ustępstw i częściowego zaspokojenia żądań kozackich zażegnać „bratobójczą” walkę”). Starcie racji politycznych Jeremiego z polityka obozu sprawującego władzę w kraju, to jedna z głównych osi w akcji wojennej powieści. Szczególną wymowę ma scena porachunków dumnego magnata z własna duszą. Kniaź wie, że zapędy ukraińskiej „czerni” można powściągnąć tylko „ogniem i mieczem”, ale nie chce wywoływać anarchii. Poddaje się pod władzę regimentarzy. Ci jednak, po nieudanych misjach wojewody Kisiela do Chmielnickiego, również opowiadają się za wojną. .Wzięcie Baru, Helena pod opieką Hopryny (rozkochany Kozak pozostawia dziewczynę w jarze nad Waładynką, nieopodal Raszkowa pod opieką czarownicy i jej sługi Czeremisa); Skrzetuski zgodnie z zaleceniami Wiśniowieckiego zbiera informacje o wojskach Chmielnickiego, ale przede wszystkim rozsiewa pogłoski o zbliżaniu się księcia, co dezorientuje „czerń” .Zagłoba w ręku Bohuna, pomoc Wołodyjowskiego; .Popłoch w zagrożonym Lwowie; .Pojedynek Wołodyjowskiego z Bohunem (odwagą i zręcznością „mały rycerz” zdobywa sobie przyjaciela w Charłampie, równie jak i on zakochanym w Anusi Borzobohatej); Królem Polski zostaje obrany Jan Kazimierz. Skrzetuski, dołączywszy do eskorty wojewody Kisiela, podążającego w misji pokojowej do Chmielnickiego, jest świadkiem uroczystego wręczenia buntownikowi buławy hetmańskiej i czerwonej chorągwi z wizerunkiem orła. Chmielnicki nie kryje, że pokój jest tylko chwilowy. .Odbicie Heleny, ucieczka (dzięki sprytowi Rzędziana Wołodyjowski i Zagłoba, przebrani za atamanów kozackich uwalniają dziewczynę; od niewoli tatarskiej ratują ich oddziały dowodzone przez Kuszla i Roztworowskiego); .Oblężenie Zbaraża (dopełnienie ślubów przez Podbipiętę i bohaterska śmierć) i przybycie Skrzetuskiego do króla stacjonującego w Toporowie z wiadomością o oblężeniu twierdzy; .Spotkanie Skrzetuskiego z Heleną. W Epilogu: 1651 r. zwycięska bitwa pod Beresteczkiem zakończona ucieczka chana. Bohun obrany na miejsce Chmielnickiego, wodzem kozackim, umiera w odbudowanych Rozłogach. Historia w powieści Kozacy na Ukrainie w XVII w. znosili duży ucisk pańszczyźniany ze strony polskich magnatów i możnowładców zwanych „królewiętami kresowymi”. W utworze znaleźć można zaledwie wzmianki o ich sytuacji, niewoli i marzeniach o wolności); Wolnościowe dążenia Kozaków, ich walkę wyzwoleńczą, narodowo-społeczną pod sztandarami Chmielnickiego Sienkiewicz ukazuje jako bunt przeciw prawowitej władzy i dążenie do rzezi i rozboju; Walkę ukraińsko-polską traktuje jako wojne bratobójczą między dziećmi jednej ojczyzny, wojne domową; Autor jako potomek dawnej szlachty staje po stronie polskich magnatów oraz solidaryzuje się z szlachtą kresową, która w obronie magnackich latyfundiów usiłowała ogniem i mieczem gasić słuszny bunt uciskanych mas ludu; Solidaryzuje się z „królewiątkami ukraińskimi” i ich postawę ukazuje jako patriotyczna walkę w obronie zagrożonego kraju Obraz wojny kozackiej ukazany w powieści wynika z: poglądów Sienkiewicza na dzieje XVII w., świadomie przyjętej idei utworu. Sienkiewicz pragnął przede wszystkim: przywrócić pamięci pokolenia dni wielkości i chwały jego ojczyzny, zdolnej wydźwignąć się z otchłani klęsk mocą swego oręża (krótkotrwały tryumf wojsk koronnych pod Zbarażem i Beresteczkiem potraktowany jako generalny tryumf słusznej sprawy nad złem), opisując bunt na Ukrainie daje swoiste ostrzeżenie przed nieszczęściem, jakie groziło i grozić może ojczyźnie, gdy porachunki społeczne wezmą górę nad zasadą narodową, nad dobrem Rzeczypospolitej jako całości. Jeremi Wiśniowiecki: zwany Jaremą, książę, jeden z największych magnatów na Ukrainie i jeden z okrutnych królewiąt, ciemiężyciel i wyzyskiwacz, uosobienie magnackiej pychy, prywaty, despotyzmu i warcholstwa. W powieści ukazany jako ideał rycerza, wodza i polityka: szlachetny, zdolny, „orli umysł” śmiały, silny, niezwyciężony, znakomity wojownik, bohater bez skazy, uwielbiany przez żołnierzy, ojcowski wobec poddanych, postrach dla rebeliantów, doświadczony polityk, godny korony (jego syn, Michał Korybut, obrany władcą), wszystkie jego bitwy są wygrane. Postać nieomal baśniowa. Bohdan Chmielnicki: narodowy bohater Ukrainy, w powieści ukazany niezgodnie z prawdą historyczną w sposób bardzo negatywny: morderca, barbarzyńca, egoista, dumny despota, chytry, podstępny polityk, zdrajca sprzymierzający się z wrogiem dla osobistych korzyści. Wątek romansowy Uczucie Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczównej ukazane zostało: w sposób tradycyjny, prosty jako romans sensacyjny (miłość z przeszkodami, zakłócona obecnością i działalnością rywala oraz urozmaicona licznymi przygodami); W wątku występują następujące elementy: spotkanie dwojga bohaterów, którym od samego początku pomyślny układ uniemożliwiają działania rywala, Bohuna, rozłączenie pary zakochanych wynikające z obowiązków wobec ojczyzny Skrzetuskiego, perypetie związane z losem Heleny (jej ucieczka z Zagłobą z Rozłogów, pobyt w jarze pod opieką Hopryny, uwolnienie), szczęśliwe połączenie młodych. Bohaterowie Jan Skrzetuski: postać fikcyjna (źródła historyczne podają tylko, że rycerz o tym imieniu przeprawił się z oblężonego Zbaraża do króla, a potem walczył pod Beresteczkiem). Jego losy stanowią o istnieniu związków przyczynowych w powieści. Porucznik, namiestnik wojsk księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Ulubieniec i stronnik księcia, uznający w nim najwyższy autorytet wojskowy i polityczny. W służbie księcia tłumi powstanie kozackie oceniając je, jako bunt zrewoltowanej czerni przeciwko prawowitej władzy (rozmowa z Chmielnickim); Ideał rycerza, chrześcijanina, „niezłomny rycerz” dla którego służba ojczyźnie, honor i sława stanowią wartości cenniejsze nad życie. W ich to imię poświęca życie prywatne, minimalizując znaczenie własnych dramatów w obliczu tragedii Rzeczypospolitej; Dumny, uczciwy, głęboko religijny, w imię wiary gotowy pogodzić się ze swym losem. Bohun pułkownik kozacki, postać fikcyjna. Uwielbiany przez Kozaków (śpiewano o nim pieśni i opowiadano wręcz nieprawdopodobne historie o wyczynach). Postać tajemnicza o niejasnej przeszłości i pochodzeniu, którego tajemnicy pilnie strzeże; ukochawszy Helenę, która nim gardzi, czci ją niczym świętą i służy Kurcewiczom oczekując, aż dziewczyna odwzajemni uczucie, Zły i mściwy, przekonawszy się o zdradzie opiekunów Heleny, w porywie szalonej złości wymordowuje ich; gwałtowny i dziki zdolny jest do najokrutniejszej zbrodni; Odwagą, walecznością i męstwem budzi szacunek wrogów; Do końca życia pozostaje wierny Helenie, odbudowuje z gruzów Rozłogi i w nich spędza ostatnie lata życia. Helena: pochodzi ze starego rodu Kurcewiczów, osierocona: matka zmarła przy porodzie, ojciec, książę Wasyl, należał do stronników księcia Michała Wiśniowieckiego (ojca Jeremiego), niesłusznie oskarżony o zdradę salwował się ucieczką. Majątek i kilkuletnią córeczkę pozostawił pod opieką brata Konstantyna, po śmierci którego Rozłogami rządzi demoniczna żona. To ona właśnie zdecydowała się poświęcić bratanicę, by majątek pozostał w rękach synów. Rzadko zjawia się na kartach powieści, ale to wokół niej toczą się najbardziej sensacyjne wydarzenia. Osiemnastoletnia dziewczyna jest nieziemsko piękna, budzi więc zarówno szaloną miłość Bohuna, którym pogardza, jak i odwzajemniona Skrzetuskiego; Poważna, dumna i bez skazy staje się godną narzeczona a później żoną dla polskiego rycerza; Pobierz, wysyłając SMS o treści pod numer 92505 Wpisz otrzymany kod : Nawigacja wpisu
Fabuła oparta na kultowej powieści "Ogniem i mieczem" autorstwa Henryka Sienkiewicza, laureata Nagrody Nobla. Nowa epoka wojenna z pistoletami, muszkietami, granatami i innymi nowoczesnymi rodzajami broni. Armie, które można w pełni modyfikować: gracze mogą obdarować swoich żołnierzy każdą bronią i każdym elementem zbroi.Start Kontakt 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"! twierdza z „Ogniem i mieczem” H. Sienkiewicza - Hasło do krzyżówki ⚐ Uściślij rozwiązanie według liczby liter Dodaj nowe hasło do słownikaDzięki tobie baza definicji może zostać wzbogacona, wystarczy wypełnić definicje w formularzu. Definicje zostaną następnie dodane do słownika, aby pomóc przyszłym użytkownikom Internetu utknąć w siatce definicji. wojenna, skojarz z ogniem ★★★ UDZIEC: barani pieczony nad ogniem ★★ ZBARAŻ: twierdza z powieści "Ogniem i mieczem" ★★★ ZIANIE ogniem, zajęcie Smoka Wawelskiego ★★★ HOFFMAN: reżyser "Ogniem i mieczem" ★★ IGRANIE: zabawa z ogniem ★★ KAGANEK: naczynie z palącym się ogniem ★★ WULKANY: góry ziejące ogniem Lista słów najlepiej pasujących do określenia "gar nad ogniem":OKAPPATELNIAROŻENZBARAŻTERESAKOCIOŁEKBARDYMSTRAŻATAMANTRYLOGIATYGIELOJCZYZNAWARTARUSZTBRZEGETNAPIORUNPIKDNIEPR
Henryk Sienkiewicz - Ogniem i mieczem, tom drugiOgniem i mieczem – pierwsza z trzech powiesci historycznych bedacych czescia Trylogii pisanej ku pokrzepieniu serc przez Henryka Sienkiewicza w latach 1884–1888. Akcja powiesci rozgrywa sie w latach 1648–1651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostale czesci Trylogii to Potop i Pan Wolodyjowski. Powiesc byla
„Ogniem i mieczem” to pierwsza z trzech powieści słynnej Trylogii Henryka Sienkiewicza. Jest 1648 rok. Bohdan Chmielnicki, hetman zaporoski, przygotowuje powstanie kozaków przeciw Rzeczypospolitej. Przypadkowo jego życie ratuje młody rycerz, Jan Skrzetuski. Na kartach powieści sosy Chmielnickiego i Skrzetuskiego będą splatały się niejednokrotnie. Skrzetuski z wzajemnością zakochuje się w piękniej Helenie Kurcewiczównie. O jej względy zabiega także Jurko Bohun, zaprzyjaźniony z Kurcewiczami Kozak. Bohun i Skrzetuski biorą udział w wojnie polsko-kozackiej, walczą po przeciwnych stronach. Skrzetuski zostaje bohaterem po brawurowej ucieczce z oblężonego Zbaraża i przedostaniu się do króla z informacją, że twierdza potrzebuje wsparcia. Pisana ku pokrzepieniu serc, wzbudzała czytelnicze emocje zaraz po ukazaniu się i niewiele mniejszą popularnością cieszy się i dzisiaj jako romans historyczny z odniesieniami politycznymi dotyczącymi stosunków polsko-ukraińskich. Rok wydania2019Liczba stron400KategoriaPodręczniki i lektury szkolneWydawcaCzarno na białymISBN-13978-83-64374-55-5Język publikacjipolskiInformacja o sprzedawcyePWN sp. z i lektury szkolne -15%-15%Odkryj jak opiec, przyrumieniać, uprażyć warzywa na ogniu i sprawić, by cebula stała się słodka, bakłażan przeszedł smakowitym dymem, a buraki nabrały pięknego brązowego koloru. Przyrządzanie warzyw na ogniu, to znacznie więcej niż... -18%-18%Trylogii część pierwsza. Dzieje Polski w dobie powstania Chmielnickiego (1648-1654). Na tle interesujących wydarzeń historycznych przedstawione są burzliwe losy miłości odważnego rycerza bez skazy Jana Skrzetuskiego i urodziwej, niewinnej... -34%-34%„Niesamowite. Słuchając tej interpretacji, człowiek ma nieodparte wrażenie, iż Sienkiewicz napisał tą powieść po to, by mogła być przeczytana przez Pana Globisza…"Czyta Krzysztof GlobiszWymagania sprzętowe: Tę książkę odsłuchasz... Ogniem i mieczem – pierwsza z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1884 roku. Akcja rozgrywa się w latach 1648–1651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Ponadczasowa polska powieść ku pokrzepieniu serc,... -20%-20%„ Ogniem i mieczem ” to pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. Akcja utworu rozgrywa się w latach 1648–1651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. W powieści przeplata... -20%-20%Ogniem i mieczem jest pierwszą powieścią historyczną cyklu zwanego Trylogią, w skład którego wchodzą także Potop i Pan Wołodyjowski. Jej akcja rozgrywa się w latach 1648–1651 w czasie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Dramatyczne... -15%-15%"Ogniem i mieczem" to pierwsza z trzech powieści historycznych będących częścią Trylogii, Henryka powieści rozgrywa się w latach 1648–1651, w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Pozostałe części Trylogii to... Ogniem i mieczem – pierwsza z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1884 roku. Akcja rozgrywa się w latach 1648–1651 w okresie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Ponadczasowa polska powieść ku pokrzepieniu serc,... -15%-15%Pierwsza część słynnej sienkiewiczowskiej powieści rozgrywa się w czasie powstania Chmielnickiego na Ukrainie (1648–1651). Krwawa wojna z Kozakami przeplata się z losami głównych bohaterów. Jednak głównym wątkiem pisarz...
twierdza z powieści "Ogniem i mieczem" ★★★ GENERAŁ: już nie pułkownik ★★★ HOFFMAN: reżyser "Ogniem i mieczem" ★★ HORPYNA: wiedźma z powieści 'Ogniem i mieczem' ★★★★ sylwek: MARIUSZ: Czerkawski, polak z NHL ★★★ NARBUTT: pułkownik z Powstania Styczniowego ★★★ ZAGŁOBA: postać z "Ogniem i mieczem
W Epilogu: 1651 r. zwycięska bitwa pod Beresteczkiem zakończona ucieczka chana. Bohun obrany na miejsce Chmielnickiego, wodzem kozackim, umiera w odbudowanych Rozłogach. Obraz wojny kozackiej ukazany w powieści wynika z: — poglądów Sienkiewicza na dzieje XVII w., — świadomie przyjętej idei utworu. Sienkiewicz pragnął przede wszystkim: — przywrócić pamięci pokolenia dni wielkości i chwały jego ojczyzny, zdolnej wydźwignąć się z otchłani klęsk mocą swego oręża (krótkotrwały tryumf wojsk koronnych pod Zbarażem i Beresteczkiem potraktowany jako generalny tryumf słusznej sprawy nad złem), — opisując bunt na Ukrainie daje swoiste ostrzeżenie przed nieszczęściem, jakie groziło i grozić może ojczyźnie, gdy porachunki społeczne wezmą górę nad zasadą narodową, nad dobrem Rzeczypospolitej jako całości. Jeremi Wiśniowiecki: zwany Jaremą, książę, jeden z największych magnatów na Ukrainie i jeden z okrutnych królewiąt, ciemiężyciel i wyzyskiwacz, uosobienie magnackiej pychy, prywaty, despotyzmu i warcholstwa. W powieści ukazany jako ideał rycerza, wodza i polityka: — szlachetny, — zdolny, "orli umysł" — śmiały, — silny, — niezwyciężony, — znakomity wojownik, bohater bez skazy, uwielbiany przez żołnierzy, — ojcowski wobec poddanych, — postrach dla rebeliantów, — doświadczony polityk, godny korony (jego syn, Michał Korybut, obrany władcą), — wszystkie jego bitwy są wygrane. Postać nieomal baśniowa. Bohdan Chmielnicki: narodowy bohater Ukrainy, w powieści ukazany niezgodnie z prawdą historyczną w sposób bardzo negatywny: — morderca, — barbarzyńca, — egoista, — dumny despota, — chytry, podstępny polityk, — zdrajca sprzymierzający się z wrogiem dla osobistych korzyści. Wątek romansowy Uczucie Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczównej ukazane zostało: — w sposób tradycyjny, prosty — jako romans sensacyjny (miłość z przeszkodami, zakłócona obecnością i działalnością rywala oraz urozmaicona licznymi przygodami); W wątku występują następujące elementy: — spotkanie dwojga bohaterów, którym od samego początku pomyślny układ uniemożliwiają działania rywala, Bohuna, — rozłączenie pary zakochanych wynikające z obowiązków wobec ojczyzny Skrzetuskiego, — perypetie związane z losem Heleny (jej ucieczka z Zagłobą z Rozłogów, pobyt w jarze pod opieką Hopryny, uwolnienie), — szczęśliwe połączenie młodych. Bohaterowie Jan Skrzetuski: postać fikcyjna (źródła historyczne podają tylko, że rycerz o tym imieniu przeprawił się z oblężonego Zbaraża do króla, a potem walczył pod Beresteczkiem). Jego losy stanowią o istnieniu związków przyczynowych w powieści. — Porucznik, namiestnik wojsk księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Ulubieniec i stronnik księcia, uznający w nim najwyższy autorytet wojskowy i polityczny. W służbie księcia tłumi powstanie kozackie oceniając je, jako bunt zrewoltowanej czerni przeciwko prawowitej władzy (rozmowa z Chmielnickim); — Ideał rycerza, chrześcijanina, "niezłomny rycerz" dla którego służba ojczyźnie, honor i sława stanowią wartości cenniejsze nad życie. W ich to imię poświęca życie prywatne, minimalizując znaczenie własnych dramatów w obliczu tragedii Rzeczypospolitej; — Dumny, uczciwy, głęboko religijny, w imię wiary gotowy pogodzić się ze swym losem. Bohun pułkownik kozacki, postać fikcyjna. Uwielbiany przez Kozaków (śpiewano o nim pieśni i opowiadano wręcz nieprawdopodobne historie o wyczynach). — Postać tajemnicza o niejasnej przeszłości i pochodzeniu, którego tajemnicy pilnie strzeże; — ukochawszy Helenę, która nim gardzi, czci ją niczym świętą i służy Kurcewiczom oczekując, aż dziewczyna odwzajemni uczucie, — Zły i mściwy, przekonawszy się o zdradzie opiekunów Heleny, w porywie szalonej złości wymordowuje ich; gwałtowny i dziki zdolny jest do najokrutniejszej zbrodni; — Odwagą, walecznością i męstwem budzi szacunek wrogów; — Do końca życia pozostaje wierny Helenie, odbudowuje z gruzów Rozłogi i w nich spędza ostatnie lata życia. Helena: pochodzi ze starego rodu Kurcewiczów, osierocona: matka zmarła przy porodzie, ojciec, książę Wasyl, należał do stronników księcia Michała Wiśniowieckiego (ojca Jeremiego), niesłusznie oskarżony o zdradę salwował się ucieczką. Majątek i kilkuletnią córeczkę pozostawił pod opieką brata Konstantyna, po śmierci którego Rozłogami rządzi demoniczna żona. To ona właśnie zdecydowała się poświęcić bratanicę, by majątek pozostał w rękach synów. Rzadko zjawia się na kartach powieści, ale to wokół niej toczą się najbardziej sensacyjne wydarzenia. — Osiemnastoletnia dziewczyna jest nieziemsko piękna, budzi więc zarówno szaloną miłość Bohuna, którym pogardza, jak i odwzajemniona Skrzetuskiego; — Poważna, dumna i bez skazy staje się godną narzeczona a później żoną dla polskiego rycerza;
Erebuni, Irepuni – starożytne miasto-twierdza w Urartu ★★★★★ Gorol: MASADA: starożytna twierdza w Izraelu ★★★ MODLIN: podwarszawska twierdza ★★ ZBARAŻ: twierdza z powieści "Ogniem i mieczem" ★★★ CONNERY: Sean, aktor ("Twierdza") ★★★ FORTECA: twierdza ★★★ GIŻYCKO: miasto z Festiwalem Fantastyki
» twierdza z "Ogniem i mieczem" Wyszukiwarka haseł do krzyżówek Określenie twierdza z "Ogniem i mieczem" posiada 1 hasło zbaraż Powiązane określenia posiadają 1 hasło Zbaraż Powiązane określenia twierdza, której bronił Podbipięta Ostatnio dodane hasła ... rolnicze, organizacja chłopska handluje energią uczy się tylko na pamięć drętwienie w rękach ręczne narzędzie murarskie do nakładania zaprawy starożytne miasto, Troja duży i biały w kinie skóra twarzy, karnacja odprowadza wodę z dachu naciągacz, szalbierz
Koszulka z nadrukiem OGNIEM I MIECZEM to nie lada rarytas dla miłośników twórczości Henryka Sienkiewicza i uniwersum George’a Lucasa. To prawdziwe gwiezdne wojny w polsko-kozackim wydaniu! Dlatego nasza koszulka bawełniana będzie idealnym pomysłem na prezent dla nauczycielki i fanki Star wars.
